บทความ

การที่เรารอคนที่เราไม่เคยรู้จักแม้กระทั่งหน้าตา แต่เราก็ยังรอ
.....รอคนๆ นั้น ที่เกิดมาเพื่อเรา และก็เชื่อว่าเธอมีอยู่จิง..

 การที่เรารอเขาโดยไม่มีจุดหมาย
ไม่รู้ว่าเขาลืมเราแล้วหรือยัง
แต่เรายินดีจาเหงาแบบนี้
เพียงเพราะรออยู่ใกล้เขาแค่คนเดียว...


การที่รอๆใครคนหนึ่งนั้น เเม้จะสั้นจะยาวสักเพียงใหน จะไม่เเคร์การรอคอยที่ยาวใกล เพราะอีกนานสักเเค่ใหนก็จะรอ
ขอเเค่เราเชื่อมั่นในความรัก อุปสรรคจะมากมายสักเเค่ใหน ขอเเค่เรามีความรักที่จิงใจ คงไม่มีอะไรมากพรากเรา

นั่งมองสายฝน          ที่หล่นจากฟ้า

นั่งมองเวลา             ที่ยาวนาน

นั่งมองวันวาน          ที่ผ่านพ้น

นั่งมองหาใครสักคน   ที่รอคอย

 การที่รอ รอใคร คนหนึ่งนั้น 

มันจะสั้น จะยาว สักเพียงไหน 

ฉันจะนับ เวลา อันยาวไกล 

มันจะนาน สักเท่าไหร่ ก็จะรอ 

การจอคอย

ก า ร ร อ ค อ ย...
เป็นเรื่องที่ทรมาน
โดยเฉพาะการรอคอยที่จะกลับมาพบกัน
หรือรอคอยใครสักคนที่จะใช้ชีวิตอยู่ร่วมกัน
เพราะในเวลาแห่งการรอคอยนั้น
มันมีมากกว่า 24 ชั่วโมง 1440 นาที 86400 วินาที
และเข็มนาฬิกาก็เดินช้าขึ้นอีกเป็นเท่าตัว...
จากเวลาที่นานอยู่แล้วจึงนานยิ่งกว่า
และการดำเนินชีวิตระหว่างการรอนั้น
ก็มีตัวแปรมากมายที่จะทำให้คนเปลี่ยนไปอยู่ทุกขณะ

เพราะทุกคนมีพื้นฐานความเหงา
และโดดเดี่ยวอยู่ในตัวเองพอๆ กับความอ่อนไหว
เป็นโอกาสที่ดีที่จะใช้ระยะทางเป็นเครื่องวัดความรู้สึก
พิสูจน์ความแข็งแรงของความรัก
วัดการกระทำ...ความเสมอต้นเสมอปลาย
และความอดทน
ด้วยเงื่อนไขของความลำบากแห่งกาลเวลา
และตัดสินว่า...การรอคอยจะคุ้มค่าหรือไม่

ก า ร อ ยู่ ห่ า ง กั น...
จึงจำเป็นต้องพิสูจน์กันด้วยความเข้มแข็ง
ต่างคนต่างก็ต้องทำหัวใจให้เข้มแข็งกับอารมณ์ต่างๆ
ที่คอยรบกวน...และคอยชักจูงออกนอกลู่นอกทาง
เพราะมันไม่ใช่เรื่องง่าย...ที่วันนึงเราพบว่า
คนคนหนึ่ง...คือคนที่ชีวิตเราตามหามาตลอด
และใครสักคนที่เป็นได้อย่างที่เราฝัน
มันก็ไม่ใช่เรื่องง่าย
และคนที่จะฝ่าฟันกับการบีบคั้นแห่งการรอคอย
กลับมาหาเราได้ก็ไม่ใช่เรื่องธรรมดา...

เ พ ร า ะ ฉ ะ นั้ น...

ย่อมหมายถึง...ความรู้สึกที่เค้ามีอยู่ก็คงไม่ได้ธรรมดา
และคนคนนั้นก็ย่อมเต็มค่า
เวลาที่ชาวประมงจะเลี้ยงหอยมุก
จะต้องใช้เวลาเนิ่นนาน
และสามารถรอคอยได้อย่างไม่น่าเชื่อ
เพราะเขารู้ว่า เมื่อไหร่ถึงเวลา
ที่มุกสามารถนำมาร้อยเป็นสร้อยได้
ย่อมเกิดค่ามหาศาล

...ชีวิตจึงจำเป็นต้องรอคอยใครสักคนให้ได้
หากรู้ว่าเป็นใครสักคน ..ที่มีค่าแก่การรอคอย
ซึ่งอาจจะช้าบ้างเร็วบ้าง..ก็แตกต่างกันไป

การรอคอยที่ไรจุดหมาย

เคยรู้สึกไหม
ว่าการรอคอยอะไรบางอย่าง
โดยที่ไม่รู้ว่าผลลัพธ์จะเป็นอย่างไร
มันทรมานนะ

เคยรู้สึกรึเปล่า
บางครั้งเวลาที่เราคิดถึงคนที่เรารัก
ทำไมมันทำให้เราเศร้าได้ขนาดนี้

เพราะเราไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นบ้าง
ไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร
การตัดสินใจจะเป็นแบบไหน

บางครั้ง
เราอยากทิ้งทุกสิ่งเอาไว้
หยุดการรอคอยทุกอย่าง
แล้วเดินหนีจากไป

แต่หัวใจ
กลับกระซิบบอกเราว่า
พรุ่งนี้มันอาจจะดีก้อได้นะ

เรานิ่งคิดกับตัวเอง
เราควรจะเลือกทางไหน

เราควรจะรอ
หรือ
หยุดการรอคอยที่แสนทรมานนี้ซะที

เราตอบตัวเองไม่ได้
และเหนื่อยเกินกว่าที่จะพยายามหาคำตอบต่อไป

รอ

คำว่า " รอ "  เป็นคำสั่นๆ  แต่ใครบางคนใช้เวลาทั้งชีวิตเพื่อคำว่า " รอ " (ใครบางคน)